Andrzej Zięba

Rok urodzenia: 1947
Tytuł i stopień naukowy: dr hab.
Miejsce pracy i stanowisko: Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, profesor nadzwyczajny
Działalność naukowa:
- skonstruowanie (1975) generatora impulsowych pół magnetycznych 25 T jako podstawy doświadczalnej do badania magnetycznych przemian fazowych
- układ arsenku manganu (ferromagnetyk z przemianą I rodzaju do fazy para): odkrycie punktu trójkrytycznego na digramie fazowym Mn As, i ukrytego ferromagnetyzmu w układach MnAs1-xPx oraz Mn1-xTxAs (T - metal 3d), teoria fenomenologiczna ww. zjawisk
- układ fosforku manganu (modelowy ferro- i helimagnetyk): magnetometria monokryształu Mn0.9Co0.1P będącego nieuporządkowanym homologiem MnP, teoria magnetycznych diagramów fazowych MnP i występującego na nich wielokrytycznego punktu Lifszyca
- rozwój teorii magnetometru Fonera i magnetometrów SQUID; analityczna teoria wpływu kształtu próbki na sygnał magnetometrów wszystkich rodzajów (1982)
- stworzenie koncepcji (1996) wykorzystania paskowego detektora krzemowego do 100-krotnego przyspieszenia zbierania danych w dyfraktometrii polikryształów i jej realizacja (od r. 2000) z wykorzystaniem detektora skonstruowanego przez zespół prof. Dąbrowskiego
Działalność dydaktyczna:
- redakcja uczelnianego skryptu do Pracowni Fizycznej, nowatorskie ćwiczenia do tejże
- wykłady fakultatywne Przemiany fazowe i zjawiska krytyczne i Ekstremalne ciśnienia i pola magnetyczne
- teoria i 'filozofia' rachunku niepewności pomiaru (m. in. artykuły w Postępach Fizyki)
Działalność organizacyjna, w tym w PTF:
- przewodniczący Oddziału Krakowskiego PTF (1999-2001), członek Komisji Nagród PTF - opracowanie zmian w statutach nagród, przewodniczący Komisji Rewizyjnej PTF (2003-2005)
- organizacja Jarmarku Fizycznego (1998), organizacja lub współorganizacja Konkursu na Doświadczenie Pokazowe z Fizyki (1998, 2000, 2002, 2004)
- zainicjowanie zmiany anglojęzycznej nazwy uczelni (ostatecznie senat przyjął: AGH University of Science and Technology)